بررسي اثر آبياري زيرزميني در رشد و نموHaloxylon ammodendron در منطقه سجزي، استان اصفهان با استفاده از كوزه هاي سفالي

سومين همايش ملي مقابله با بيابان زايي و توسعه پايدار تالابهاي كويري ايران

چکيده:

منطقه­ي مورد مطالعه يكي از بيابان­هاي ايران واقع در شرق استان اصفهان است. هدف از اجراي اين روش ايجاد فضاي سبز در مناطق بياباني از طريق آبياري كوزه­اي جهت كاهش مصرف آب و همچنين دستيابي به نتيجه­اي بهتر نسبت به روش آبياري غرقابي مي­باشد. طرح تحقيقاتي آبياري كوزه­اي در منطقه­ي سجزي با اقليم خشك، خشك سرد و نيمه­بياباني با متوسط بارندگي ساليانه­ي حدود 99 ­ميلي­متر و تبخير ساليانه­ي 1675 ميلي­متر و بادهايي با سرعت­هاي 1 تا 16 متر در ثانيه به مرحله اجرا گذاشته شد. ابتدا 30 گودال به ابعاد 60×60×60 سانتي­متر و به فواصل 3 متر از يكديگر و در 6 رديف حفر نموده، سپس اقدام به تعبيه توري­ها با عرض 2 متر در دور تا دور گودال­ها نموديم، آن­گاه داخل گودال­ها را تا ارتفاع 20 سانتي­متري با خاك زراعي پر كرده و كوزه­هاي سفالي را در گودالها قرار داديم و سپس دوباره اقدام به پر كردن گودال تا ارتفاع تقريبا 15 سانتي­متري از دهانه­ي گودال كرده و نهال تاغ را كاشتيم. به طور كلي اين طرح داراي 5 تيمار مختلف كشت و آبياري بوده كه در قالب طرح كاملا تصادفي با 5 تكرار اجرا شد، كه در اين مقاله به بررسي تكنيك آبياري كوزه­اي مي­پردازيم.كشت نهال­ها از 1 اسفند 1390 آغاز شد و در طي فصل رشد به مدت 5 ماه برخي از شاخص­هاي رشد گياه مورد بررسي و پس از انجام دوره آزمايشي مواردي نظير ارتفاع گياه، تعداد شاخه، قطر تاج پوشش و شادابي مورد بررسي قرار گرفت. نتيجه تجزيه واريانس داده­هاي به­دست آمده نشان مي دهد كه تيمار آبياري با كوزه­هاي سفالي از نظر رويش ارتفاع، تعداد شاخه­ها، قطر تاج پوشش و شادابي در سطح 1 درصد بسيار معني­دار بوده و نسبت به آبياري غرقابي داراي ميانگين رشد بهتري است، در نتيجه اين روش از نظر مصرف آب كمتر و رشد بهتر نهال­ها نسبت به آبياري غرقابي براي احياي مناطق بياباني توصيه مي­شود